อสุภ, อสุภะ, อสุภกรรมฐาน - สภาพที่ไม่งาม, พิจารณาร่างกายของตนและผู้อื่นให้เห็นสภาพที่ไม่งาม;  เพื่อให้เห็นความจริงที่แฝงไว้ เพื่อให้เกิดนิพพิทา ความหน่าย จึงย่อมคลายกำหนัดหรือตัณหา
อสุภ,อสุภะ ในความหมายเฉพาะ หมายถึงซากศพในสภาพต่างๆ ซึ่งใช้เป็นอารมณ์ในการปฏิบัติกรรมฐาน รวม ๑๐ อย่าง คือ
           ๑. อุทธุมาตกะ  ซากศพที่เน่าพอง
           ๒. วินีลกะ  ซากศพที่มีสีเขียวคล้ำ
           ๓. วิปุพพกะ   ซากศพที่มีน้ำเหลืองไหลออกอยู่
           ๔. วิจฉิททกะ  ซากศพที่ขาดกลางตัว
           ๕. วิกขายิตกะ   ซากศพที่สัตว์กัดกินแล้ว
           ๖. วิกขิตตกะ  ซากศพที่มีมือ เท้า ศีรษะขาด
           ๗. หตวิกขิตตกะ  ซากศพที่คนมีเวรเป็นข้าศึกกัน สับฟันเป็นท่อนๆ
           ๘. โลหิตกะ  ซากศพที่ถูกประหารด้วยศัสตรามีโลหิตไหลอาบอยู่
           ๙. ปุฬุวกะ  ซากศพที่มีตัวหนอนคลานคล่ำไปอยู่
           ๑๐. อัฏฐิกะ  ซากศพที่ยังเหลืออยู่แต่ร่างกระดูก