พระอานนท์

อานนท์ พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นเจ้าชายในศากยวงศ์ เป็นโอรสของพระเจ้าสุกโกทนะ ซึ่งเป็นพระเจ้าอาของเจ้าชายสิทธิตถะ
       ท่านออกบวชในพระพุทธศาสนา พร้อมกับอนุรุทธะและอุบาลี เป็นต้น และได้รับเลือกเป็น
พระอุปัฏฐากประจำพระองค์ของพระพุทธเจ้า
       ได้รับยกย่องเป็น เอตทัคคะหลายด้าน คือ เป็นพหูสูต เป็นผู้มีสติ มีคติ ม
ธิต และเป็นอุปัฏฐาก
       ท่านบรรลุพระอรหัต หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๓ เดือน เป็นกำลังสำคัญในคราวทำปฐม
สังคายนา คือ เป็นผู้วิสัชนาพระธรรม (ซึ่งต่อมาแบ่งเป็นพระสูตรและพระอภิธรรม)
       ท่านดำรงชีวิตสืบมาจนอายุได้ ๑๒๐ ปี จึงปรินิพพานในอากาศ เหนือแม่น้ำโรหิณี ซึ่งเป็นเส้นกั้นแดนระหว่างแคว้นของพระญาติ ๒ ฝ่าย คือ ศากยะและโกลิยะ

       ท่านได้สำเร็จพระอรหัตตผล ในคืนก่อนวันประชุมสังคายพระไตรปิฎก  ในอาการ อิริยาบถสมสีสี คือผู้สิ้นอาสวะพร้อมกับการสิ้นสุดของอิริยาบถอันใดอันหนึ่ง

พระอานนท์สำเร็จพระอรหันต์

 

พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ เล่มที่ ๗

 คลิกขวาเมนู

        [๖๑๗] ครั้งนั้น ท่านพระอานนท์คิดว่า พรุ่งนี้เป็นวันประชุม

ข้อที่เรายังเป็นเสกขบุคคลอยู่ จะพึงไปสู่ที่ประชุมนั้น ไม่ควรแก่เรา

จึงยังราตรีเป็นส่วนมากให้ ล่วงไปด้วยกายคตาสติ

ในเวลาใกล้รุ่งแห่งราตรี จึงเอนกายด้วยตั้งใจว่า จักนอน

แต่ศีรษะยังไม่ทันถึงหมอน  และเท้ายังไม่ทันพ้นจากพื้น

ในระหว่างนั้น จิตได้หลุดพ้นจากอาสวะ เพราะไม่ถือมั่น

ครั้งนั้น ท่านพระอานนทเป็นพระอรหันต์ได้ไปสู่ที่ประชุม

 

จากพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต)

 

 

 

กลับหน้าเดิม

กลับสารบัญ