พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๙

๑๑. ปภังคสูตร

ว่าด้วยความสลายและไม่สลายแห่งทุกข์

             [๗๐] พระนครสาวัตถี. ณ ที่นั้นแล ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงภาวะสลาย และภาวะไม่สลาย เธอทั้งหลายจงฟัง.

ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ก็อะไรเป็นภาวะสลาย  อะไรเป็นภาวะไม่สลาย?

รูปเป็นภาวะสลาย  

ความดับ ความเข้าไประงับ ความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งรูปนั้น นี้เป็นภาวะไม่สลาย.

เวทนาเป็นภาวะสลาย  ความดับ ความเข้าไประงับ ความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งเวทนานั้น  นี้เป็นภาวะไม่สลาย.

สัญญาเป็นภาวะสลาย  ความดับ ความเข้าไประงับ ความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งสัญญานั้น  นี้เป็นภาวะไม่สลาย.

สังขารเป็นภาวะ สลาย  ความดับ ความเข้าไประงับ ความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งสังขารนั้น  นี้เป็นภาวะไม่สลาย.

วิญญาณเป็นภาวะสลาย  ความดับ ความเข้าไประงับ ความตั้งอยู่ไม่ได้ แห่งวิญญาณ นั้น นี้เป็นภาวะไม่สลาย.

------------

กล่าวคือ รูป เป็นสภาวะของสังขาร ซึ่งคือสังขตธรรม จึงสลาย

ส่วนการดับแห่งรูป นั้นเป็นธรรมหรือสภาวธรรม ซึ่งคืออสังขตธรรม จึงไม่สลาย

กล่าวคือ จึงเที่ยงแท้ และคงทนต่อทุกกาล

อ่านพระไตรลักษณ์ เพื่อประกอบการพิจารณา