|
|
|
|
|
ธรรมคำสอนของท่านพุทธทาสภิกขุ ล้วนแล้วแต่สอนอย่างถึงแก่นถึงแกน ที่ถูกต้องดีงาม สมดั่งพระพุทธประสงค์
ท่านทำหน้าที่ได้สมดังฉายาขององค์ท่านว่า "พุทธทาส" โดยบริบูรณ์
มีธรรมะต่างๆที่น่ารู้ น่าศึกษา เป็นแก่นเป็นแกนของท่านอีกเป็นจำนวนมาก
ที่
พุทธทาสศึกษา
![]()
ตลอดจน
เสียงธรรมท่านพุทธทาสภิกขุ
![]()
การศึกษาข้อธรรม,ข้อเขียนของท่านนั้น ควรศึกษาอย่างพิจารณา วางใจเป็นกลาง วางความเชื่อ ความยึดเดิมๆ ชั่วขณะ
พิจารณาตามเหตุตามผล เพราะข้อธรรมคำสอนของท่านนั้น เป็นการสอนอย่างตรงไปตรงมาเป็นที่สุด
จึงมักขัดแย้งกับความเชื่อ(ทิฏฐุปาทาน) ความยึดเดิมๆ(สีลัพพตุปาทาน)ตามที่ได้สืบทอด อบรม สั่งสมมา
อันแอบซ่อน,แอบเร้นอยู่ในจิตโดยไม่รู้ตัว จึงทำให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ และยอมรับได้ยาก
ต้องใช้การโยนิโสมนสิการในการพิจารณาในข้อธรรมบรรยายของท่านด้วยใจเป็นกลาง อย่างหาเหตุหาผล จึงจักได้รับประโยชน์สูงสุด
|
|
ไม่น่าจะบ้า พุทธศาสนา
คือวิชา ที่เปลื้องปลุก
มิให้คน ทนทุกข์ เท่าเส้นขน พุทธทาสภิกขุ |
|
เรียนธรรมะ เรียนธรรมะ อย่าตะกละ ให้เกินเหตุ จะเป็นเปรต หิวปราชญ์ เกิดคาดหวัง อย่าเรียนอย่าง ปรัชญา มัวบ้าดัง เรียนกระทั่ง ตายเปล่า ไม่เข้ารอย เรียนธรรมะ
ต้องเรียน อย่างธรรมะ เรียนที่ทุกข์
ที่มีจริง ยิ่งเข้ารอย ต้องตั้งตน
การเรียน ที่หูตา ฯลฯ ขึ้นมาอยาก
เกิดผู้อยาก เป็นปากปลิง พุทธทาสภิกขุ |