|
|
|
ธรรมคำสอนของท่านพุทธทาสภิกขุ ล้วนแล้วแต่สอนอย่างถึงแก่นถึงแกน ที่ถูกต้องดีงาม สมดั่งพระพุทธประสงค์
ท่านทำหน้าที่ได้สมดังฉายาขององค์ท่านว่า "พุทธทาส" โดยบริบูรณ์
มีธรรมะต่างๆที่น่ารู้ น่าศึกษา เป็นแก่นเป็นแกนของท่านอีกเป็นจำนวนมาก
ที่
พุทธทาสศึกษา
ตลอดจน
เสียงธรรมท่านพุทธทาสภิกขุ
การศึกษาข้อธรรม,ข้อเขียนของท่านนั้น ควรศึกษาอย่างพิจารณา วางใจเป็นกลาง วางความเชื่อ ความยึดเดิมๆ ชั่วขณะ
พิจารณาตามเหตุตามผล เพราะข้อธรรมคำสอนของท่านนั้น เป็นการสอนอย่างตรงไปตรงมาเป็นที่สุด
จึงมักขัดแย้งกับความเชื่อ(ทิฏฐุปาทาน) ความยึดเดิมๆ(สีลัพพตุปาทาน)ตามที่ได้สืบทอด อบรม สั่งสมมา
อันแอบซ่อน,แอบเร้นอยู่ในจิตโดยไม่รู้ตัว จึงทำให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ และยอมรับได้ยาก
ต้องใช้การโยนิโสมนสิการในการพิจารณาในข้อธรรมบรรยายของท่านด้วยใจเป็นกลาง อย่างหาเหตุหาผล จึงจักได้รับประโยชน์สูงสุด
|
ไม่น่าจะบ้า พุทธศาสนา
คือวิชา ที่เปลื้องปลุก
มิให้คน ทนทุกข์ เท่าเส้นขน พุทธทาสภิกขุ |
เรียนธรรมะ เรียนธรรมะ อย่าตะกละ ให้เกินเหตุ จะเป็นเปรต หิวปราชญ์ เกิดคาดหวัง อย่าเรียนอย่าง ปรัชญา มัวบ้าดัง เรียนกระทั่ง ตายเปล่า ไม่เข้ารอย เรียนธรรมะ
ต้องเรียน อย่างธรรมะ เรียนที่ทุกข์
ที่มีจริง ยิ่งเข้ารอย ต้องตั้งตน
การเรียน ที่หูตา ฯลฯ ขึ้นมาอยาก
เกิดผู้อยาก เป็นปากปลิง พุทธทาสภิกขุ |